EMEKLİ OLMAK
Emekli oldum diye yelkenleri suya indirmemeli
Direnmeli; üstüne,üstüne gitmeli,
İnadına tutunmalı hayata;
Emeklisini ölüme terk eden sisteme teslim olmamalı;
İzin vermemeli; toplumun itip kakmasına;
Okumalı, yazmalı, üretmeli, tecrübelerini paylaşmalı
Yeniden keşfetmeli; doğayı, yeşili maviyi, börtü böceği;
Yeni doğmuş bebek gibi.
Yeniden keşfetmeli sevmeyi, sevilmeyi, kıymet bilmeyi,
Ardına bakmadan, keşke demeden, şu anı yaşamalı,
Kelebek gibi.
Emekli oldum diye boşluğa düşme korkusu niye,
Yalnız kalmaya da ihtiyacı vardır ruhun, kendini dinle
Geçmişi, kainatı, dünyayı sorgula, kimim ben diye;
Göreceksin ki Yaradana varmayan yolların tümü nafile
O zaman soracaksın kalp kırmak, gönül yıkmak niye
Hem de bu dünya da misafir olduğunu bile bile.
Emekli olunca üzülmek, hayattan kopmak mı? asla!..
Daha çok vakit ayırıyorum kendime, yarıştayım zamanla.
Çılgınca okuyorum, acısını çıkartıyorum boşa geçen yılların,
Ardından nefes nefese koşuyorum, meçhule giden yolların.
Yeniden keşfediyorum, ruhumun ve bedenimin ihtiyacını,
Her gün tekrar tekrar sorguluyorum, yaşamın amacını.
14.10.2017
KILIÇ KESKİN
Kayıt Tarihi : 2.1.2018 23:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Emekli oldum diye elini eteğini dünyadan çeken insanlara, arkadaşlarıma yönelik olarak yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!