Emekli Nazilli Şiiri - Abdullah Bedeloğlu

EMEKLİ NAZİLLİ
Çıktım zirveye baktım Nazilli’ye
Ova evlerle dolmuş dönmüş şehre
Akçay, Menderes akar yersiz yere
Kimse el vermez doyurmaz bahçeye

Sıcaktan kavrulur insanla nebat
Çalışanı horlar kalmamış rahat
Kapanır fabrika bırakmaz sebat
İnsana asgari ücret tek irat

Kurulmuş çıldırtan kaypak bir denge
Fanusta çoğalan başlamış cenge
Memur, işçi olup girecek işe.
Patron olmak bile giremez düşe

Bir yanım bahar bir yanımda hazal
Yönetim halkını ediyor zeval
Üretim bitince bozulur ahval
Cumhuriyet kurtaran çare bul derhal

Kısırdöngüsüz yer var yeryüzünde
Paye bulmuşsa kubbe erk özünde
Rahmet yok serde ibret yok külünde
Artık insanoğlu yürümez izinde
Abdullah Bedeloğlu