Emeklerim Şiiri - Ömer Koçtürk

Elverip çıkarsan darda kalanı.
Sırtında taşırdın buldun belanı.
Ölmeden okurlar senin selanı.
Emeğin savurup yalan oluyor.

Verdiğin değeri kinle bozarlar.
Düzlüğe çıkınca kuyun kazarlar.
Unutup eskiyi çabuk azarlar.
Emeğin savurup dolan oluyor.

Mertebe alınca hemen kasılır.
Selamlar merhaba ani kesilir.
Görünce yüzünü surat asılır.
Emeğin savurup yılan oluyor.

Aşk ile dokusan herbir ilmeği.
Aklına getirmez onca emeği.
Esirger vermezler kuru ekmeği.
Emeğin savurup olan oluyor

Sevgili gözler hep seni arıyor.
İçten gülüşü bana çok görüyor.
Sanmaki arıyor halim soruyor.
Emeğin savurup çalan oluyor.

Arkadaşa hevesli beni aramaz.
Fedakâr olanın kıymeti olmaz.
Kimsenin yaptığı yanına kalmaz.
Emeğin savurup plan oluyor.

Kendini sanıyor bulunmaz nimet.
Dünyayı versen de bilmiyor kıymet.
Yanıma gelmeye etmiyor zahmet.
Emeğin savurup talan oluyor.

Gülfani üzülür kalbi narindir.
Çekilen dertlerim elden oğrundur.
Eninde sonunda toprak yarindir.
Emeğin savurup belan oluyor.