Emekler Eziliyor Şiiri - Ercan Ağtaş

buram buram işçi kokuyor
vatanın bağrında her saniye
başımı alıp gidiyorum diyor
nice kulakları parçalayan
bin bir makine sesi vuruyor
doğanın mis kokan toprağı
zehirli atıklarla doluyor
eziliyor gardaş emekler eziliyor

yağ ter içinde vücuduyla
bir çırak ustasına soruyor
Aristo, mantığıyla baş başa kalıyor
çarkın mili arıza yapıyor
bir ses bakımcıya bağırıyor
usta onbeş-onaltılıkla
dişlilerin somonunu sıkıyor
eziliyor gardaş emekler eziliyor

sade güzelliğiyle bir kız soluyor
bir robotun emrinde oluyor
minik elleriyle mekik sardırıyor

köşe başında emekli bir amca
poça, simit satıyor
sakalı avuçlarının arasında gözleriyle
Freud’u düşünmeye zorluyor
eziliyor gardaş emekler eziliyor

herhanbirzaman/herhangibirdörtduvar