Köstebek gibi kazarsın toprağın altını.
Çıkarırsın kömürü, altını.
Emeğinle ısınır apartman katları,
Işıl ışıl yanar sokak lambaları.
Seninle döner fabrikaların çarkları.
Sana batar zorluğun bıçakları.
Sofradaki sütün ,yoğurdun beyazlığı,
Yüreğinin parlayan saflığı.
Toprağı çapalar ellerin.
Güneşin altında kavrulur tenin.
Sevgin tüter yemeğin.
Emek kokar ekmeğin,
Alnından damlayan terin.
Dünyanın kahrını çeker sabırlı yüreğin.
Kocaman dünyayı taşır nasırlı ellerin.
Ey! Emekçi kardeşim,
Uzat nasır tutmuş ellerini öpelim.
Kayıt Tarihi : 6.5.2018 12:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayrullah Gülsün](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/06/emekci-kardesim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!