EMEKÇİ KADINLAR
Sabahın alaca karanlığında
Otobüs dolmuş kuyruklarında
Kimi uykusundan yeni kalkmış
Uyku mahmuru
Kimi emzikli çocuğunu
Evde bırakmanın mahcubu
İşe giderken evdekileri düşünen
Çocukları ağlamaklı peşinden
Fabrikada işçi
Evlerde hizmetçi
Kocasına kadın
Çocuklarına ana
Hep gözü arkada kalan
Çocuklarını doyurmak için
Onun payı arta kalan
Emekte var
İnsanlıkta yok
Sokakta bile
Erkeğin arkasından yürüyen
Çocuklarım üzülmesin diye
Göz yaşlarını gizleyen
Çocukları mutluyken yüzü güle bilen
Ve
Dünyanın gerçek yaratıcıları
Emekçi kadınlar
Tanrının kendinden sonra
Kutsal saydığı
Ama insanlığın hiç saymadığı
Şehirlerin tepelerine tünemiş
Gece kondu larda yaşayan
Sömürü çarkının en alttakileri
Vahşi kapitalizmin
Meta haline getirdikleri
Hep aynı elbiseyle işe gidip gelen
Bayramdan bayrama
Yeni elbiseler giye bilen
Kendi açken bile ailesini düşünen
Kendisi okuyamamış
Çocuklarını okutup adam etmeye çalışan
Analarımız
Ablalarımız
Bacılarımız
Bir lokmasını bile açlarla paylaşan
Darbelerde zindanlara düşmüş
Evlatlarının peşinden koşan
Mahkeme kapıları önünde
Göz yaşı döken
Horlanan
Dövülen
Sövülen
Yüreği merhamet dolu
İnsanlığın hiçte merhamet etmedikleri
Emekçi kadınlar
Tüm emekçi kadınlara saygılarımla
ÇEBBAR KORKMAZ
Kayıt Tarihi : 12.9.2006 06:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Evlerde hizmetçi
Kocasına kadın
Çocuklarına ana
Hep gözü arkada kalan
Çocuklarını doyurmak için
Onun payı arta kalan
Emekte var
İnsanlıkta yok
Sokakta bile
Erkeğin arkasından yürüyen
Çocuklarım üzülmesin diye
Göz yaşlarını gizleyen
Çocukları mutluyken yüzü güle bilen
Ve
Dünyanın gerçek yaratıcıları...
gercektan kaç kişi biliyor ka-dının emekci olduğunu bugün olmuş saygısızlık yapanlar çokanlamlı ve güzel şiir kutlarım.''
TÜM YORUMLAR (7)