Ekmeğim yok ve aşım!
Yok tek dikili bir taşım
Dertli olan dertli başım
Ben işçi köylü emekçi
Ben çalışıp,çabaladım
Ben zamanla yarıştım
Sabah üç akşam sekiz
İnsan gibi yaşamadım.
Ben hakkımı isterken
Ben derdimi sararken
Ben bu zor kavgamda
Çelikleşip güçlendim
Ben eker ben dikerim
Ve örse çekiç çalanım
Ben tırpan,orak döver
Masatlar ekin biçenim
Ben işçi,üsta ve emekçi
Ben köylü yarıcı ırgatçı
Patron-ağalkar sırtımda
Onlar çalan çırpan yalancı
Ben değirmenler kurar
Ben fabrikalar yaparım
Çarklara yönveren ben
Yaşamı kolaylaştırırım
Ben bir ekmeğe mühtaç
Biraz mutluluk ararken
Haca gidip,ümre yapan
Ve cenneti satanlar var
Mühtaç etmişler bizleri
Hep yalan palan sözleri
Zekat hac namaz derler
Paris Riyo’da var evleri
Bey,paşa,ağa-patronlar
Rantçı,hırsız,soyguncu
Ar namus şeref bilmez
Ülke bayrak satarlar hepsi.
14.05.2006
Yıldırım
Kayıt Tarihi : 15.8.2008 10:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben köylü,yarıcı,ırgatçı
Patron-ağalkar sırtımda
Onlar çalan çırpan yalancı
kutluyorum ,anlamlı,yaşamı yansıtmış kalem saygılar
gerçeği yansıtan, dizelerinize..kendi gerçeğimi yazmak istedim..yüreğinize gağlık.
Zincir...
Beni zincire vurdular.
Emek suçundan,
Gözlerimde kaldı.
Bir dilim ekmek,
Ve sigaram....
Melek Ayaz
TÜM YORUMLAR (3)