Emanete İhanet Şiiri - Ali Ertürk

Sevgilisi Münevveri,
Onbeş yerinden bıçaklamış,
Kel Mehmet.

Cinayeti küçük çakı bıçağıyla,
Sevgilisini emanet bıraktığı,
Arkadaş evinde işlemiş.

Seviyordum, karşılık vermiyordu.
Emanete ihanet var,
Pezevengide vuracaktım, kaçmasaydı.

İhbarı kendisi yapmış.
Adliyede ziyaret ettik.
Ağladı bizi görünce yıkıldı.
Kimsesi yok Mehmetin.
Münevverinde öyle.

Ah bedeni büyük, beyni ufacık Kel.
Yaz iki dilekçe belediye önünde,
Yirmiden kırk lira.
Çıkar gündeliğin.
Münevver senin neyine.

Şimdi kim getirecek, sana mahpusta sigarayı.
Hayatında bir dost edinmedin,
Ah Mehmet.
Ne yaptın Mehmet.,
Son söz yine,
Senin Mehmet.

Bir isteğim var sizden.
Kimsesizler mezarlığına bırakmayın onu.
İçerden çıkarsam eğer,
İlk onu ziyaret edeceğim..
Tabi bulursan mehmet.

Bursa 8 Ekim 2008