Yorgun düştü savaşırken vuslatın sessizliğinde
Arzular yenildi senle ufkumda batan güneşle
Cezbeden güzelliğin batıyor bak dipsiz derinlere
Ne var ne yok bıraktım bir emanetçi dükkanına..
Sızlayan acılar diniyor inan yokluğuna alıştıkça
Hırçın adam gitti bak huzura erdi gönlüm
Mutsuzluğum senleyken anladım aklımdan sildim
Sorarsan ne var ne yok verdim bir emanetçi dükkanına..
Kıyısından döndüm aşkın varsın yıkılsın sevgi düşlerim
Ne kadar çaresiz ve safmış kaldırmaz senin yalanlarını
Kaçan kovalar sandın bak nasılda yanıldın kala kaldın
Ararsın diye ne var ne yok sakladım bir emanetçi dükkanına..
Yaz: Mehmet Ali Tuna
03/01/2011
Kayıt Tarihi : 5.2.2011 01:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/05/emanetci-dukkani.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!