Emanetçi Bakkal Şiiri - Adnan Şahin 2

Benden bakkal olmaz!

Genç bir kadın geldi,
Başı önde utanarak;
- Bayat ekmek var mı?
Dedi. Yok diyemedim,
Yarı fiyatına verdim taze ekmeği.

Sonra bir oğlan geldi, daha altı yaşında.
Uykudan uyanmış yüzünü bile yıkamadan,
Anasının terliklerini giydiği gibi fırlamış sokağa.
Avucunu açtı kocaman, sordu:
- Beş kuruşa ne var amca?
Dayanamadım,
Saçlarını okşayarak öptüm yanaklarından.
On kuruşluk cikleti gösterdim.
- Tamam. Dedi;
Başparmağıyla, işaret parmağını bir kerpeten gibi kullanıp,
Sakızı aldığı gibi fırladı sokağa,
Anasının terliklerini hoplata hoplata.

Sonra çıkardım cebimden, insancıl bir tebessümle,
Ekmeğinde, cikletinde parasını,
- Benden bakkal olmaz.
Deyip, bıraktım kasaya.

Ne yapayım yürek bu!
Çarık değil.