Emanet ve şifaya bugün...

​Misafir dedik biz, geldi de geçti,
Bu canı yoranlar, yolunu seçti.
Rabbim şifasını, kuluna saçtı,
Şükürle açıldı, gözümüz bugün.

​Emanet bu beden, hor bakmak olmaz,
Gönül sarayıdır, kir pasla dolmaz.
İmanla sulanan, o güller solmaz,
Söz verdik özüne, döneriz bugün.

​Sırtımda o yükü, atıp gidecem,
Nefis denen devi, yere serecem.
Sağlık bahçesinden, güller derecem,
Hafifler bu ruhum, uçarız bugün.

​Otuz kilo gitsin, beden can bulsun,
Damarda şifalı, o kanlar dolsun.
İrade dediğin, yoldaşım olsun,
Hakk’ın nizamına, uyarız bugün.

​Hastalık imtihan, sabır ilacı,
Dindi çok şükür bak, o ince acı.
Başımın üstünde, sağlığın tacı,
Kıymetini bildik, duyarız bugün.

​Mercimek ekmeği, aşımız bizim,
Yokuşu bitirdik, düzümüz bizim.
Gülecek aynada, yüzümüz bizim,
Yeni bir hayata, başlarız bugün.

​Gül yağı süründü, geldi Kul Hasan,
Kalmadı kimsede, ne gam ne tasan.
Dostun kapısına, eğer uğrasan,
Misk gibi kokular, saçarız bugün.

​Hasan der ki dostum, yollar aşılır,
Menzile varınca, elbet şaşılır.
Gönül defterine, bunlar yazılır,
Mevla’ya emanet, yaşarız bugün...

Hasan Belek
16 11 2025-Akçay