Emanet Şiiri - Hülya Sevinç

Yapılan gemileri dalgalar vurup geçti
Evleri, binaları depremler yıkıp geçti
Tarladaki ekini yangınlar yakıp geçti
Suya yazı gibiydi dünya malı emanet
*
Kimi güçlü kuvvetli kimi narin ve hasta
Kimi çok güzel olur dikkat çeker ilk başta
Kiminin derdi bitmez ağlar durur her yaşta
Hiçbir şey sonsuz değil acılar da emanet
*
Aşığı deli etti yârin sarı saçları
Hokka bir burnu vardı, dolgundu dudakları
Selvi gibiydi boyu, ceylandı bakışları
Hiçbir şey bizim değil vücutlar da emanet
*
Firavunlar kendine dev mezarlar yaptırdı
Yıllar sonra yeniden dirilecek sanmıştı
Bütün hazineleri yanlarına almıştı
Krallık da kalmadı mevki, makam emanet
*
Kötü sözler söyleyip incitmişse dostunu
Haklarını vermeyip ağlatmışsa mazlumu
Düşünmüşse, sadece bir tek kendi postunu
Elde kalmaz hiçbir şey bedende can emanet.