Emanet Şiiri - Gizli Öznelerin Şairi

ne var ki
tükendi sevilecekler...

Gökyüzünü, Ayı, yıldızları göremez olduk
unuttuk toprağın tevâzusunu
taşranın saflığını tezek kokusunu
doyumsuz nefeslerin esiri artık
Dünyanın batısı doğusu

Deniz mavi değil eskisi gibi
gölleri yutmuş Güneş
suların kıvrımları kurak çöle dönmüş
ormanların soluğu tükenmiş
kelebeklerin
yorgun kanatları
ilkbaharın rengi solmuş
sonbahar susuz
kış üşütmüyor eskisi gibi
çiçekler dala küsmüş
oysa koparan ellere aşık
tınısı bozuk Aşka bestelenen türkülerin
şiirler, ölçüsüz ruhsuz
ezber samimiyetsizlikte
sanki ölen ruhların matemi

ve ben
nefes alıyorum sadece
tüketerek emanetimi...