Saat sabah 6 civarlarında uyumaya alıştım. Nedensiz bir döngü haline geldi bu. Yarım saatte bir kesin sigara molası verir oldum. Oturup gecenin zifiri karanlığındaki salıncağa sana doğru sallanıyorum.
Hayatın ne kadar acımasız olduğu varsayımını sayıklıyorum içimden. Başka bir öngörü her halükarda paradoksa sokuyor. 6,7 saatlik gece serüvenim 10 dakikada son buluyor. İki şarkıya sığdırır oluyorum geceleri.
Her dumanda pişmanlıklarımı dile getiriyor zihnim.
Be aptal piç kurusu değdi mi bunca yaptığın şeyler, kendini mahvetmekten başka ne boka yaradın bunca zaman. Pişman olmadığını söyle dur sen ben senin içini biliyorum. Pişmanlıklarını toplayıp bir kule yapsak tanrıya ulaşma gayesinde ki Babil bile hayretten altına sıçar.
Neyse bu kadar acite etmek kendini faydasız bu yakarışlar sadece seninle benim aramda ne de olsa..
Sonuçta sen dış dünyaya bu değilsin...
Kayıt Tarihi : 8.4.2020 05:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!