Elveda Şiir Şiiri - Kemal Yavuz

Bir mısralık yol aldık
Ömrümüzce yazarak
Yıprandı dağ, taş, deniz
Yıprandık biz hepimiz
Bakışlar tutsak kaldı
Buğulu gözlerinde
Hiç kavuşturamadık
Aşıkları şiirle…
Şair olmak ne bela şey
İnsan düşünce anlıyor peşine…

Bu yaştan sonra
bir kenara çekilip
oturmak lazım…
Yani,
sevilmeyince
ısrar etmemek lazım.
Sevmek olmayınca şiir olmuyor…
Elveda şiir,
artık seni sevmiyorum…
Bütün ilhamlarımı tükettim,
Bedenimi nasıl tükettiysem öyle…

Geldiğimde bir şiirdim sıradan,
Büyüdükçe şiir kalabildim,
işte şiir gibi de gidiyorum
gerçekten
şiir gibi
ELVEDA
ŞİİR…

Hepinizden özür diliyorum ayrılıklar,
kavuşmalarınız için bir kelamım olmayacak artık, özür dilerim
Özür dilerim ihanetler,
özür dilerim pişmanlıklar
Özür dilerim özlemler,
Özür dilerim hüzünler,
Özür dilerim küskünlükler, şaşkınlıklar, kıskançlıklar…
Ve özür dilerim Türkiyem senden de,
senin sorunlarını dillendirebileceğim şiirlerim olmayacak…

Merhaba motosikletim,
hadi gezelim avare avare…