Elveda Şiir Şiiri - Mustafa Bertan

/Bir gün olurda yazılırsa son mısra
ya şair, ya da şiir ölmüştür/

O gün ki!
Suskunluğa bürünür bütün lügatler
Garip bir öznedir içinde tutamadığın
Anlatacak söz kalmadıysa dudakta
Ve kalem derdini anlatamıyorsa
İçinde kalan öznelerle ölünür

Bir an lirik imgeler dolaşırken zihinde
Bir an olur hayallerin puslanır
Nasır tutar yürekte bastırılan duygular
İçinde hafakandır kurduğun heyulâ
Bir yandan hesabı tutulurken yazılmış günahın
Şiir doğar, neşe olur hicran olur gam olur

Zaman zaman başıbozuk duygulara yeniktir cüretin
Dokunsan gök gürleyecek ağlayacak sağanak
Düşen her yağmur tanesi şarapnel gibi
Sanki vurup yüreğini parçalayacak
Kimi zaman şairin yüreğinde yaşar sevdalar
Kimi zaman yürek hüzne boğulur
Kimi zaman uzaklardadır acılar
Atılan bir kurşundur yürek vurulur

Neden şair olunur bilmem ki?
Hangi kalemle yazarsan yaz değiştiremezsin kaderi

Vur be şair vur
Vur sende kahpe dünyanın karfiçesine
Hepimizle alay ediyor felek
Vaki şiirlerde güzeldir yaşamak.

Bir gün
Şayet kalem kırılıp ta yürek susarsa,
Şiir ketum kalırsa yaprak aralarında,
Elveda şiir
Ne şair ne de şiir yeniden doğmaz!