Elveda Sevgili Kravatım

Elveda sevgili kravatım.

Memurluk yıllarımda,
Yoksulluğumun simgesi.
İki yakamı bir araya getirip,
Adam yerine koyduran
Yüce kumaşcık elveda.

Senin için ne etsem,
Ne yapsam azdır.

Sıcak günlerin bunaltısında,
Ne çileler çekmiştik seninle.

Bir keresinde:
Müdüre kızıp da
Nasıl fırlatıp atmıştım yere seni.

Özür dilerim.
Çok özür dilerim.

Kalan ömrümce,
Seni evimin
En güzide yerine;
Örneğin, yatak odamda
Başucuma asacağım.

Yanıbaşında da
Son çektirdiğimiz,
Çerçeveli fotoğrafımız olacak.

Seninle ilgili anılarımı,
Hiç kimseyle paylaşmayacağıma söz verebilirim.

Soranlara,
Rengini desenini filan anlatacağım.
Filanca grafik sanatçısının,
Fişmanca eserinden alıntı, diye...
Böbürlenerek...

Elveda sevgili kravatım.
Dört başı mamur olmayan
Yıllarımın en gözde süsü, elveda...

Elveda yaşayabileceğim
En güzel ayrılık!