Elveda İstanbul Şiiri - Şahin Doğan

Üsküdar vapurunu bekliyorum,
Beşiktaş iskelesinde.
Anılar tazelemek istiyorum,
ayrılık arefesinde.
Ağır, ağır abarda yapıyor,
o vapur, rıhtıma usulca.
Kalın bir halat atılıyor vapurdan,
babaya,boylu boyunca.

Her inen, binen yolcunun yüzünde
görünür ayrı bir telaş.
Sanarsın halatları kopacak,
kaçacak Üsküdar, Beşiktaş.
Düdük sesiyle kabarıyor dümen suyu,
yarılır Marmara.
Alışkanlık olmuş sanki,
martıları besliyorum bir ara.

İlk defa iniyor gibi heyecanlıyım,
aziz Üsküdar'a.
Yağmur yağmıyor ama,O meşhur şarkı gelir birden hatıra.
Kendimi Beylerbeyinden salıverdim,
aşağıda Kanlıca.
Yoğurdunu koklayarak kaşıklıyorum,
elime alınca.

Karabataklar dans ediyordu,
serin sularında boğazın.
Aklıma gelmedi değil,
benim mezarımı buraya kazın.
Adımlarken varmışım
Beykoz, Sütlüce, Anadolukavağı.
Karşıdan Sarıyer'e bakarken çökmüştü,
akşam karanlığı.

Ona doymadım ancak yoruldum,
dizimde kalmadı mecal.
Koştum son vapura yetişmek için
,isterdim biraz daha kal.
Vapur kanatlanıp uçtu sanki,
bir yakadan öbür yakaya.
Şimdi ayrılık vakti ama
aklımda kalacak hep bakaya.