Yağmurlu bir yaz akşamıydı
Adım attığımda bu şehre,
Ayrılığın hüznü de benimle gelmişti sanki güzelim İstanbul'a.
Ne bir tanıdık vardı,ne de sığınabileceğim bir köşe.
Yer açtı bana da güleryüzüyle İstanbul,
Yer edindim,yurt edindim kendime.
Dost edindim en iyisinden
Hem de düşman edindim en kötüsünden bu şehirde.
Güzeldi İstanbul'da olmak zaman,zaman; şiir gibiydi, keyifliydi..
Kalleşti,alçaktı insanlar çoğu zaman,tiksindiriciydi.
Dayanmak çok zordu ihanete,nankörlüğe.
Sözüm yok size artık çirkin yüzlü insanları bu güzelim şehrin..
Şimdi bırakıp gitmek arkamda herşeyi tek çare gibiyse bana.
Yapacak tek şey kalıyor geriye, yazık...
Güneşli ve ılık bir sabahında İstanbul'umun gidiyorum işte..
Elveda Güzel istanbul,elveda güzel insanlar, unutmayın beni..
Kayıt Tarihi : 12.10.2009 15:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adnan Gördüm](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/12/elveda-istanbul-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!