Kimseler bilmiyor içimi kemiren sensizliğin
Tüm vücudumu Tüm hücrelerimi
Yavaş yavaş ele geçirdiğini
Yok oluyordum kimselere anlatılmaz sensizliğim sonum oluyordu ...
Pamuklara sarıp denizin tuzlu neminden bile seni koruyop kollarken
İnsafsız ve dönüşü olmayan yolculuğunla başladı her şey...
Canım acıyor hemde çok .
ne tarifi , nede bir emsali var bu acının
Zaten hep demezlermi ayrılık küçük ölümdür diye ..
Belki bu bile yetmez sensizliğin gölgesinde yaşadıklarımı anlatmaya...
Evet halen seviyorum seni ömrüm boyunca da sürecek olan bir sevgi bu
Kimine göre kara sevda kimine göre aklını yitirmişlik
Bana göre sen yaşam kaynağım yaşama sevincim ken
Şimdi hayata küsme sebebimsin ..
Elveda gülüm elveda canım
Sana Elveda ... gittiğin yerde mutlu kal ....
Kayıt Tarihi : 30.8.2022 13:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Yılmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/08/30/elveda-gulum-elveda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!