Her şeyimi kaybettim Gideceğim buralardan sessizce Yalnızlığıma sürgünüm... Efendisinin azat ettiği köleler gibi özgürlük Ona azat,bana sürgün... Yalnızlığımın eceliyle kıydım nikahımı Hissettiğim acılar,sancılar Diz çöktürdü göz yaşlarıma derinden... Ağrılarımın eşiğindeyim çaresiz Ümitlerim bile üşümekte yalnızlığımdan... Bir ömür bitecek sessizce bu köhne yerde Farkı yok uyandığım sabahlardan Uyuduğum akşamlardan Yalnızlığın nefesini sayıyorum bir bir Her şeye elveda diyesim var... Ya tabe mlogo volim 04/01/2012
Mustafa KöfteciKayıt Tarihi : 5.1.2012 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!