Elveda Demek Şiiri - Şair Haydeli

yokluğun içimde dert oldu
kimseyle paylaşamadım acımı...
gidişin sanki şiddetli bir deprem gibi,
enkaz altında bıraktı beni.
hiçbir harf yetmiyor artık seni yazan,
hiçbir kelime yetmiyor seni anlatan.
sendeleyerek yaşamayı öğrendim,
senden sonra...
senin aşkından bir kaçış yoktu.
firar edemedim yokluğundan.
sanki bir fırtına gibi dağıttın beni.
dinmez bir sancı oldun içimde.
bitmez bir hasret kaldın yüreğimde.
durmaz bir gözyaşıydın gözlerimde.
ve sönmez bir ateştin ellerimde.
yolun sonu demiştin son sözlerinde.
ayrılmak için sarf ettiğin bu kelimeleri,
anlamak istemiyordum oysa...
elveda kelimesini silmiştim zihnimden.
senden sonra tekrar öğrendim...
ama ben gidenler elveda der sanırdım,
meğer ardına bakamayanların.
kelimesiymiş ''elveda''.
gücü yetipde uzun bir cümle,
kuramayanların cümlesiymiş...
bir kaçış bir kurtuluş narasıymış,
yokluğunu kabullendirmeye,
çalıştırmakmış elveda demek.
elveda demek gidiyorum bir daha
dönmeyeceğim demekmiş.
bir veda sahnesinin provasıymış.
sen sakın geri gelme arkamdan
diye bağırmakmış...
seni artık sevmiyorum diye
haykırmakmış....
elveda demek!
bitti demenin en kısa yoluymuş...