Elveda Demeden Şiiri - Özcan Nevres

ELVEDA DEMEDEN
Gidiyorum bu kentten kimseye veda etmeden.
Yine döneceğim bu kente, gönül istemese de.
Bilemesiniz nedir beni bu kente böylesine bağlayan.
Torun hasretidir bu hiç dayanılmayan.
İple çekeceğiz yazın gelmesini,
Bu hasretlik tez bitsin diye.
Yaz günlerinde kavuşacağız biri birimize.
Denize gireceğiz, kumsalda oynayacağız.
Kumdan kaleler yapacağız, eğleneceğiz birlikte.
Denizden çıkıp eve gittiğimizde.
Huysuzlaşacak yine beni gezdir diye.
Elimden tutup arabamızın park edildiği yere,
İte kaka sürecek beni, gözyaşlarını koz edecek.
Arabamıza binip çalıştırdığımda,
Göz yaşları dinecek.
Teybi gösterecek, şunu çalıştır diyecek.
İki şarkı arasındaki boşlukta,
Torpidoyu tekmeleyecek çalışsın diye.
Gece el ele tutuşup yürüyeceğiz.
Trafiğin yasak olduğu aşıklar yolunda
Özgürlüğüne kavuşacak.
Yalnız koşmanın tadını çıkaracak doyasıya.
Banklardaki aşıkları gösterecek, bak dudak diye.
Esin kaynağımdır banklarda,
Kumrularcasına sevişen aşıklar.
Uzun sürecek şiir severlerden ayrılığım.
Harç bitti yapı paydos dercesine.
Elveda demeyeceğim sizlere,
Sonsuza kadar ayrılışı anlatır bu kelime.
İlham kaynaklarıma kavuşunca yine.
Merhaba, ben geldim diyeceğim,
Tüm şiir sevenlere.
Özcan Nevres