Seni özlediğimi bile bile umursamıyordun hayatı.
Sevgim bir kenarda, sense bir kelebektin.
Çiçekten çiçeğe dolaşıyordun anlamsızca. Hayat mıydı bu. Bir gün farkına varacaksın ama, herşey çok geç olacak. Yitirdiğin aşkı anlayacaksın. Belki de ağlayacaksın. Bu sefer ben umursamayacağım. Yanında hiçbirzaman olmayacağım.
Öyle bir aşktı ki yüreğime yerleşen, deli tutkularla beni mahvetmişti. Anlamadın...belki de hiç sevmedin beni. Sevgi olmasa bile saygı olmalıydı yüreğinde. Onu da çoktan kaybetmişsin farkındayım şimdi. Oysa hayatımın tek anlamı sen din. Çok sevmiştim. Gecem, gündüzüm yalnızca senin di. Şiirlerimdin dizelerimde ki aşk böceğimdin benim. Sense hüzzam şarkı oldun bana nedense..Ağlamakla mı geçecekti ömrüm. En iyisi yüreğimi aşka kapamak. Sen yine uç bildiğin yerlere.. Artık umursamıyorum seni. Açık olsun yolun tüm ömrünce.
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
