Elveda Adına Karalanmış Birşey

Bazen gitmek istersin
Böyle başlamıştım hayallerine
Ve o bazen geldi şimdi
Sanki elimi atsam sol cebimde

Belki bize yakışmadı böylesi
Şuan üzerimizde ayrılığın gölgesi
Yüzünü son kez görmek lazımdı ama
Bu satırlar hoşçakalın kendisi..

İçimde bir yerde vardı hep gitmek
Zor olsada senden ayrı düşmek
Belki bidaha gözgöze gelememek
Ama bazen hepsine katlanmak gerek..

Kafiyeye de dikkat etmiyorum şimdi
Cam kenarı bir koltukta ne olursa
Bana sorabilirsin belki
Çare herşeyi bırakıp gitmekmiydi?

Halbu ki ben herşeyi bırakmadım
Senin dokunduğun herşeyi sakladım
Hepsini bir çantaya topladım
Ama bir seni yanımda tutamadım

Şimdi ben aldım başımı gidiyorum
Belki yüreğim orda kaldı
Şimdi o klasik lafına ihtiyacım var
"Mesafeleri önemsemiyorum"

Ben artık geriye gidemem
Ama başkasınıda sevemem
Evet belki seni birdaha göremem
Ama kalbimide bu yollara gömemem

Yol ne kaldı, şiir kaç satır oldu
Artık bunları sayamıyorum
Sonunda ne olacak bilmiyorum
Ama seni gerçekten seviyorum

Evet düpedüz gidiyorum
İntiharı saymazsak eğer
En çok istediğim şeyi yapıyorum
Karşılığında gözlerinden uzaklaşıyorum

Belki dörtlükler yetmez artık
Hasretimi anlatmaya
O zaman da düzmdüz yazar giderim
Sen bayılırsın uzun uzun okumaya

Ama sana çok güveniyorum
Sen aynı devam et hayatına
Bir rüzgar gibi düşün beni
Esti geçti baştan sona..

Evet ayrılıklar şair yapar insanı
Ya şairi ne yapar
Acaba dahamı şair yapar
Yoksa şair kalemden kağıttanmı kaçar

Birçok şeyin sonu vardır
Mesela bu şiir gibi
Bu son sadece şiirin
Ama asla değil bizim
Çünkü;
Sen benim hâlâ "Geçilmezim"

-26 Temmuz 2017