Elveda Şiiri - Mustafa Kömüşcüoğlu

Her geceyi sabah ettiğim sokaklar
Sizdemi küstünüz bana
Her sabah aşındırdığım yollar
Sizdemi düşman kesildiniz bana
Her gün hayatla kavgam yetmiyormuş gibi
Şimdi dost bildiklerimde sırtını dönmüş bana

Bir deli rüzgar esti önce adı zaman
Çaldı benden herşeyimi bir bir
Önce çocukluğumu çaldı benden sonra gençliğimi
Son darbeydi senin gidişin
Son çaldığıydın benden zamanın

Belkide ondandı bu kadar çabuk yaşlanmam
Daha dün sokakta misket oynuyorken
Bu gün yangınlarda kül olmam
Belki de ondandı sensizliğe bir türlü alışamam

Bilirsin dünya çok kere aldandım sana
Çok kere kandım türlü yalanlarına
Ama artık bu son olsun,ben gidiyorum
Gidiyorum yalan dünya,herşeyim sana kalsın
Bana ait olmayan tüm sevdalar
Sayende yaşanamayan tüm aşklar
Ve senin vermeden aldığın herşey sana kalsın

Bahar gelmiş,çiçekler açmış,kuşlar ötmüş,banane
Dünya gözyaşından arınmış,ağlayan yokmuş,banane
Hem bahar geldiyse hiç sonbahar gelmiyecek mi?
Ağlayanlar kalmadıysa,yağmurlar olmayacak mı?
Her esen rüzgarda bir sevgiliden diyerinin yanağına
Hasret dolu,özlem dolu ve sevda kokulu bir buse konmayacakmı

Boşver be yalan dünya ben gidiyorum
Kalanlar sizin olsun yanlız yaşadıklarım yeter bana
Ve son defa bir eyvallah çekerek tüm aydınlıklara
Tüm sevdalara ve tüm aşıklara
Binip gidiyorum sessiz gemi denen meçhul karanlığa

Gidiyorum öksüz kalan karanlıklar,elveda
Gidiyorum tamamlanamayan mısralar,elveda
Gidiyorum işte yalan dünya senden çok uzaklara
Gidiyorum sevgilim gidiyorum,ELVEDA..