Elveda Ey Doğduğum Şehir

Ey doğduğum yer, doyduğum şehir.
Dolaştığım dağ ve bayır.
Gezdiğim çarşı.
Ne güzel günlerdi sizinle geçen
lakin zamanım doldu
üzülerek elveda

Ey oluk oluk akan çeşme,
İçtiğimiz suyunu helal eyle.
Bulutu eksilmeyen dağımız.
Ulaşamadığımız yerlerine ne olur
Selam söyle.

Ey babamım, emmilerimin arkadaşları.
Bakın ne çabuk büyüdük
Yetim kaldık diye üzülen konu komşu.
Bak elveda yaşına geldik,
Size de elveda..

Biliyorum herkese bir elveda borcumuz var.
Keşke bu bedenimin kesesi dolu olsaydı da,
Bir kuru elvedadan ziyade
koklaşıp
bakışıp
Doya doya seyredip biribirimizi de
Öyle elveda diyebilseydik.
Bu elveda
Kavuşamama korkusunun erken elvedasıdır.
Elveda.

13.08.2011
Atila Yalçınkaya