sen, ey acemi mimar!
bir mabet inşa ettin bin bir emekle
duvarları sırçaydı,
harcını yoğurmuştun sevgiyle
sabır örmüştün, gündüz- gece
temeli aşktı, koruyordun özenle
adım duaydı dilinde hece hece
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
