Bir ayrılık vakti nemlenir gözler, bükülür boyun,
Boğazında acı bir yutkuntu, çıkmaz sesin soluğun.
Dile zor, göze zor, hele ki ele zor gelir veda,
Bu yüzden koymuşlar ayrılıkların adını ELveda.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta