Gülünce binlerceydiniz.
Beyaz kelebekler uçuşurdu ışıltılı yüzünüzde.
Ağlayınca, baharı emziren kar suları çözülür…
Sel olur çağlardı, yeşil, mavi ve ela gözlerinizden.
Gördüm ki; ne ağlamanız kalmış, ne de gülmeleriniz.
Dudağınızda belli belirsiz bir gülümsemeyle
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Harika betimlemeler,yerinde imgeler,olağanüstü güzel bir serbest şiir okudum usta kaleminizden.Anlamlı ve okuması haz veren dizeler.KUTLUYORUM.Tam puan ve saygılar..........halilşakir
yürek burkan veda,,,tebrikler
İnsan bir türlü kabullenemez ki... Hele de çok sevdiğiyse... Sanki hep bir yerlerden çıkıp geliverecekmiş gibi gelir. Yaşamın bir başka yüzü. Tebrikler. Sevgiler
şiiriniz cok hüzünlü ve akıcı idi tb ederim sizi bu güzel şiir için
ölüm kime yakışıyor ki? :((
güzeldi can...tebrikler...
Acıydı..
Ama güzel olmamasını gerektirmez..
Güzeldi ...
Yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta