Gülünce binlerceydiniz.
Beyaz kelebekler uçuşurdu ışıltılı yüzünüzde.
Ağlayınca, baharı emziren kar suları çözülür…
Sel olur çağlardı, yeşil, mavi ve ela gözlerinizden.
Gördüm ki; ne ağlamanız kalmış, ne de gülmeleriniz.
Dudağınızda belli belirsiz bir gülümsemeyle
Uzanmışsınız boylu boyunca hareketsiz…
Kalkın ayağa ne olur?
Açın gözlerinizi desem, kulağınız duymaz.
Hani sımsıcak gülümseyip, “hoş geldin” diyecektiniz?
Boynuma atlayıp sarılacaktınız hani?
Ölüm yakışmadı size, ne bu haliniz?
Gözlerim görmediğince engelli şimdi.
Sesinizi duyamadığım kadar lal dilim.
Giden siz değil, bendim aslında…
Elimde kalmıştı ya, eskilerden bir veda;
Elveda canlarım, size el/veda.
Kayıt Tarihi : 25.3.2009 01:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...
![Ahmet Zekai Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/25/elveda-779.jpg)
birlikte daha nica güzel şiirlerde buluşmak dileğiyle tebrikler...
vedaya uzanır
ne güzeldi şiiriniz...
Gözlerim görmediğince engelli şimdi.
Sesinizi duymadığım kadar lal dilim.
Giden siz değil, bendim aslında…
Elimde kalmıştı ya, eskilerden bir veda;
Elveda canlarım size, elveda.
Üzüntüler,dertler ölümler inşallah hep şiirlerde kalır.
Kaleminize sağlık.Kutlarım
TÜM YORUMLAR (16)