Elveda Şiiri - İlyas Ayyıldız

Ey Mavi Gözlü Dilber, bu sana son şiirim,
Ellerimi ellerinden çektim gidiyorum, elveda!
Belli olmaz benim işim, bakarsın yine gelirim,
Yollarıma umut ektim gidiyorum, elveda!

Dizlerinin dibinde rüyalara dalardım,
Ne bitip tükenmeyen hayaller kurardım,
Kaybetmediğim şeyleri bile sende arardım,
Allarıma kara çektim gidiyorum, elveda!

Mavi derdim, mavi en sevdiğim renkti,
O mavi gözlerin uzun bir ömre denkti,
Dantel dantel saçlarında o ne ahenkti,
Tellerine kına yaktım gidiyorum, elveda!

Bahar senin yüzüne sermişti bütün gizemini,
Kavlimizde yoktu ayrılık, yalnız aşkın yemini,
Nede yakışırdı sana başındaki yemeni,
Bağlarına hazan diktim gidiyorum, elveda!

Çıra gibi yaktın beni, aldığın son kararla,
Keşke zulmün kalsaydı yalnız bu kadarla,
Ateşim gökleri tuttu, yanarım tarifsiz harla,
Yangınlara benzin döktüm gidiyorum, elveda!

Aktarlarda satılırmı ola aşkın ilacı,
Yada bilirmi bu derdin merhemin bir Şifa Bacı?
Sağlam olmalı duvar tuğlalarının harcı,
Duvarlara adın kazdım gidiyorum, elveda!

Bülbüller ders almalı senin şakımalarından,
Ama usanmıştım bitmeyen yakınmalarından,
Nazı anlarım ben a gülüm, arınırsa şımarıklıktan,
Nazlarına rest çektim gidiyorum, elveda!

Sevdalanmak enayilik değildir,
Aklın varsa önce bunu öğren bir,
Senden daha vefalı, damdaki Tekir,
Aşklarıma set çektim gidiyorum, elveda!