Elveda Şiiri - Adnan Ünay

Yine hüzün buhranı, yine ayrılık...
Bir buse ardından ne ses ne seda...
Kalbimde ateş vardı tam iki yıllık,
Ona da acımadı, dedi 'Elveda'

Yağmur yağıyordu, yüzüme baktı.
Hem gökte, hem kalbimde şimşekler çaktı.
Son sözünü söyledi, dünyamı yıktı,
Beni sevmiyormuş dedi 'Elveda'.

Elini uzattı, dayanamadım.
Sıcaktı elleri, bırakamadım.
O son dediğini unutamadım.
Başı yere eğildi, dedi 'Elveda'.

Usulca evinin yolunu tuttu,
Dilinde o bizim şarkımız yoktu,
Son kez geri dönüp halime baktı,
Sırılsıklam olmuştum, dedi 'Elveda'.

Bir sigara yaktım ayrıldık diye,
Bir kolyem kalmıstı ondan geriye,
Aklıma o geldı, baktım kolyeye,
Taa içimden bir ses dedi 'Elveda'.

Dün cam kenarına bindim son kere
Belki camdan onu görürüm diye,
Buğulu camlara titrek elimle,
Ağlayarak yazdım 'Sana elveda'.

Bir kişiyi sevdim, 'Elveda' dedi.
Ona ömrümü verdim, beni sevmedi,
Bu aynı fasıllar canıma yetti,
Öyle olsun hayat, sana elveda! ! !