Elveda Şiiri - Atilla Atakan Bolat

Özünü kaybetmiş bir ruh kavuşabilir mi huzura
Gurur kalır mı aşka uğrayan insanda

Uçup giden sözünü aradım dağlarda
Soğuk rüzgarlar eser saçlarının arasında

Kurduğum her cümle devrikleşir ona bakınca
Meftun bakışlarla hapsoldum soluk ruhunda

Gönlümden bir güvercin saldım uzaklara
Ayrıldığı yuvasından kanayan mektuplarla

Zamanın bile çaresiz kaldığı yaralarıma
Bir çare o olur bitap düşmüş feryadıma

Uğruna kalbimi adadığım bu yolda
Aşılmaz duvarlar örer vefasızca

Ne hallere düştü aylak bedenim sorma
Beni daha fazla bu aşkın gazabında yorma

Ayrılışın yankıların aşkın sisli sokaklarına
Ardında bir nefretin kalır uzaklara gittiğin yolda

Bir, gidişini izlemek kalır bana bu tarafta
Bir de dudaklarımdan süzülen sözler: Güzelim, elveda...