Elveda Şiiri - Erdem Calikoglu

Çok zordu gidişini kabullenmek
Her an kapıdan girecekmişsin gibi beklemek
Zira, ne çok özledim seni bir bilsen
Ah bir bilsen seni ne kadar çok sevdiğimi bir bilsen

Kapanmaz yaralar açtı gidişin
Beklenmedik bir anda
Hele o bana son gülüşün
Ah bir de o sesin kazındı beynime defalarca

Gözyaşlarında boğulurcasına ağladım
Yalan desinler diye bekledim
İstemedim, gidişine inanmadım
Ama bir o kadar da boğuldum

Denedim defalarca alışmaya
Benden bir parça eksilmişti adeta
Zaman çabuk geçse de, nafile ama
Aynı özlem hala, aynı aşk hala

Zamanı bölsek, geriye gitsek
Bu kez ayrılmam senden asla
Bırakmam, izin vermem sana
Belki bir umut, birlikte yaşasak

Belki de ilk giden ben olmuştum
İstemsizce bir vedaydı ama benimkisi
Ama ilk başlarda mutluydum
Özleminle yanıp tutuşana kadar, ta ki

Son bir veda etmiş olsak da birbirimize
Biliyorum, buluşacağız elbet yine de
Sen orada mutlu ol, yeter bana
İşim son bulur bulmaz, yanındayım bil ama