Elvan Çiçekleri Şiiri - Mustafa Karaahme ...

Baharı yaşamamıştım,
Önümüz de şimdi ne var?
Zemheri ayazında kalan yüreğime,
Geldi mi ki bahar?
Elvan çiçekleri ile bezenecek dağlar…
Yüreğimdeki hüzün çiçekleri de,
Elbet nasibini alacak, yerini bırakacak,
Kır çiçeklerine…

Sen yüreğimi bezeyen,
Rengarenk elvan çiçekleri gibisin…
İnanmazsan gel!
Yüreğime gir gör oradaki seni…
Sök yüreğimi yerinden,
Gör seni nasıl sevdiğimi…
Hazanda baharı getirdin yüreğime,
Umutlarımın tükendiği hazan mevsiminde…

Hep seni beklemişim sanki,
Hayallerimin buz tuttuğu mevsimlerden,
Sıcacık…Sımsıcak yüreğinle geldin…
Öyle geldin ki, yüreğimin buzlarını erittin!
Mis gibi kokulu, elvan çiçeklerinle…

Rüzgarlara kapılıp aşsam dağları,
Köhneleşmiş yüreğime derman arasam,
Geçen yıllarımı istesem ömrümü çalanlardan…
Çare olur mu? Bilmem…
Umutsuz sevdamı lokman hekime danışsam,
Umudu yok ise bu yürek acısının,
Bu delice sevdamın,
Verir mi acaba? Şifa niyetine…
Elvan çiçeklerinden yapılmış bir demet sevgi buketi…

Saklasam, saklayamam ki…
Doğuştan yazılmış kaderim!
Gülmemişken bahtım,
Çıkıverdin karşıma ansızın…
Hazanda, yüreğime baharı getirdin…
Sevdan yolunda, son bulsa ömrüm,
Ben sensiz her gün ölürüm…
Elvan çiçeklerimin solduğu yerde gülüm!

Sevdalı yüreğimi dinle!
Bu dünya yalan, bu dünya fani,
Topraktan geldik toprağa gideceğiz,
Elvan çiçeklerine hasret gidersem bir gün…
Ahde vefalı gönlüm,
Elvan çiçeklerini hep sevecek,
Son nefesimi verdiğim yerde…
Deli yüreğim senindir,
Elvan çiçeklerinle gidecek makbere..