Elmalar...ve Bizler... Şiiri - Fikret Tu ...

ben...
bir adem oğluydum....
babamdan olma....
anamdan...
çırılçıplak doğudum....
ammaaaa...

baktım...
bu dünyada...
elma da çoktu...
çeşidi de...
ben...
soymadan da...
saymadan da yedikçe...
giyinir oldum günahlarla.....

Adem babamız...
Havva anamız da...
çıplaktı...
onları örten...
sadece takvaydı....

oysa...
ne zaman...
ayakları kaydı...
elma...canlarını yaktı...
takva yarıda kaldı...
elmanın günahı....
incir yapraklarına kaldı...

14.03.2012 Yalova