...Elmaa... Şiiri - Sevnur Şaylan

Oturup bir tepeye...
Döndüm yüzümü senin olduğun yere...
Salladım ayaklarımı boşluğa,
Önce bi el salladım sana...
Diğer elimde yeşil bi elma...
Bulutlu muydu ne oraları? ...
Aramıza engel diye konmuş o dağların üzerleri? ...
Yağmurluydu oraları?
''Bak'' dedim,''bak,buraları masmavi...''
Sen...
Sen pek sevmezdin yağmurları...
''Yağdır Allah'ım...Ver Allah'ım,ver...''
İnşallah sokaklardadır şimdi,
Kafasına kafasına...
Ver Allah'ım,ver...''
Bir kez ısırdım elmamı...
Daha bi hızlı,daha bi keyifli salladım ayaklarımı...
''Saçında da bi ton jöle vardır inşallah da...
Aksın dursun yüzüne yüzüne...''
''Ver Allah'ım,ver...''
''Çamurlara bassın da,kirletsin o marka pantolonlarını,
Göstere göstere salınırdı ya ortalıkta...
Ver Allah'ım,ver...
Kaldırımlarda koştururken,sıçratsın arabalar çamurlu suları,
Allah'ım alnından öperim o yapanları...''
Bi kez daha ısırdım elmamı...
Salladım ayaklarımı...
Güldüm sonra kendi kendime...
''Yanında sevgilisi de var olsa bari...
Bozulsa da saçları,
Aksa da makyajı...
Telefonuna su kaçsa da arayamasa onu...
Salladım ayaklarımı...
Salladım ayaklarımı...
Hırslandım bir de...
Isırdım elmamı,
Isırdım elmamı...
Al bi de dudağımı! ...
Bitti elmam...
Fırlattım sana doğru...
Sanki gelecekti de alnının ortasına! ...
Olsun...
''Sen ver Allah'ım,veeer...
Kafasına kafasına...
Yağdır Allah'ım...
Berekettir,yağdır Allah'ım...
Romantizmi bari tutmasa...
Koşmasa el ele sokaklarda...
Ver Allah'ım,veerr...
En çok onun kafasına kafasına...
Salladım ayaklarımı...
Isırdım diğer elmamı...
Gitme güneş sen oralara...
Biz elma yiyelim senle...
Gitme...
Soyiyim mi? ...
Söylesene...