Elma Yiyorum Gece Gündüz

Düşten yarattım seni ben kelebekten ötürü
Kömür tozlarından, sudan yarattım, içime
Boğuk bir ney sesi gibi menderesler çizen
Çatladı artık kabuğun yokuşlara vurdum seni
Bir gölgeler korosu adını yineliyor içimde

Karşıtlıklardan yarattım seni çünkü üzgündüm
Kanlı bir tatla uyandım damağımda geceden
Tırtıllara bıraktım zamanı, aşktan yarattım
Kordan yarattım seni yüreğimde denedim önce
Camdan ve duruluktan yarattım sürdüm kargaşaya

Uzaklıktan yarattım seni ben çünkü dalgındım
Unuttum her anına soylu gelecekler eklemeyi
İçimdeki devleri yenmekle meşguldüm sanırım
Mayıs sabahlarından yarattım dirence attım seni
İdam mangaları yansımış isterik gözlerine

Kaçınılmaz gülden yarattım seni koşar adım
Demek umuttan yarattım bakışında kalmış izi
Yani tuzdan bozkırdan yarattım unutulmayasın diye
Korkular kattım biraz da dalgalara bıraktım
Gücüm kalmamıştı artık sınırlarımı beklemeye

Külden ve sızıdan yarattım öyle yapılır sandım
Biraz kan alırsam mutsuzluğumdan kurtulurum diye
Geleceğin aynama yansımış acılığından yarattım
Eski bir dildim oysa güneş yerlilerinin konuştuğu
Dirençlerinden yarattım seni onların ölüme verdim

Benden yarattım seni ben kuşkudan, mutsuzluktan
Sırtım yaşama dönük elma yiyorum gece gündüz
Yeraltı koşularından yarattım seni hıncıma çizdim
Üşüyorum gönderi kırılmış duyarlı bir bayrak gibi
Seni senden yarattım kuşkusuz, kendinde duy kendini

Sırtım kendime dönük kendime yürüyorum gece gündüz
Yani sana