İster kerhen, ister gönüllü
İyi ki yemiş Âdem elmayı...
Tanrı istemese yaratır mıydı,
Sevmek için kadını ve de ayvayı?
Taşlanacak bir şey, yok ki be gülüm?
Memnun olmasaydı, yiyen halinden,
Tercih edilir miydi bu yolda ölüm?
Bak, Âlem kuyrukta ayva derdinden
Yediren de yiyen de mutlu ve memnun
Şikayet etseler de, boşver dilinde,
Bir ayva uğruna binlerce mecnun.
Kavuşma hayâlini kurar zihninde.
'Bir telgraf çektim Âdem baba'ya
Bakırı göründü kalaylı tasın.
Dilekçesinin pulları benden.
Havva anamızı derhâl boşasın.'
Kayıt Tarihi : 12.6.2010 03:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!