Sorunsuz kalıyordu sorumluluklarımız sahtelikle bezenmiş ölümler karşısında.
Suçumuz, umarsızlıktı bir katilin gülüşüne tanık olurken.
Tanrı yasakladı meyvemizi bu yüzden, adımız elma oldu. Sobelendik hayata.
Yağmurlarda ıslanmamayı öğrendik, her ağaç altındaysa uslanmamayı.
Pus vakitlerinde sileceklerimizi kırdık gözlerimizin, çıplaklıkta bulduk ânı,
Kalansız böldük işlemlerimizi, sonuç her zaman olduğu gibi sıfırdı.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta