Elma Dersem.... Şiiri - Seyfi Karaca

Seni arıyorsa bası bozgunluguyla akrebin koşusu
Göstergeleri sapkın, çığlıkları çıngıraklı diken kaçışları sonsuz
Lahzası andan kısa, süzgün ve soluk gam diyarı cöle susup
Açılan kuyulardan birer birer tenhasına düsüyorsa sipsivri bilenmiş dil
Ve tadını acılarda yitirmişse kuraklarla geçer giderlik gün
Böyle sinsi, böyle sessiz, gevşek, ürkek ve neler…
Böyle yelden üfürük, böyle soğuk yabandan
Yüzün, sana yenilmiş evvelki aynalarda gözü boşlukları gezen
Simdisinde durgun ve donmuş son kez bakışların kör bir yerde karanlık
Sanki uzaktan uzağa kalmışsın gibi, aysız yılsız sefil bucaklar
Seyrini kendine saklayan gizlere
Kıskaca alınmış nice uyanılmaz uykudan, dönülmez ıraktan
Hangi nakaratıdır? yılgın ovası yüryüp gittiğin şarkılar
Hatırlayabilir misin.? Zül bakışlarında seni hiçe sayan ziyan çizgiyi
Hüznüne düşe kalka çalgısını sırtında taşıyan rüzgarlara eş
Hangi koşulu atlarla, nereden nereyeydin, kimdin,
Nasıl bir kervanda yolcu yahutta hancı;
Ellerinde mum gibi eriyip tükenende kandil
Ve hala tedavülde midir.? Çocukluğuyun peşinden suyunda yunup arındığın nehir
Bindiğin Sal..
Hele, taşıyabilecek gücte midir? omuzları çürüyüp giden sürgün zamanın
Ya daldığın deniz..? Ya birbiri ardına acıp soldugun gül..?
Elma mıdır yalancı masal, hala cevahir midir incisine aldandığın sesin
ve solugun
Yoksa… türlü hayalden beyazdanda beyaz
Vakitli vakitsizlerden böylesine gah vuslat ve gahta veda
Dönüp dolanıp ikide birde ömrüne
Mevsim tazeleyen
Ha bire çicek midir..? iki de bir baharın..
Iki de bir de aldanıpta
Öylesine avunduğun Dünü..
Habire yarın diye
dizili gerdanlardan ilmek söküp
amansızca
koştuğun

Seyfi Karaca...........Mayıs / 09