Ellibeş Kat Nasırım Şiiri - Nebi Ünler

ELLİBEŞ KAT NASIRIM

Tutmayan bir senaryo, karışık bir hikâye
Vedası olmayacak, tek taraflı finalin…
Geldiğin gibi gittin, anlamsız her kinaye,
Karşılığı sıfırdı, bende her ihtimalin.

Yüreğime mıhlandı, çerçeveli bir resmin,
Ara sıra uğrarım, kahve rengi gözlere…
Mazi de bir dost gamze, şifreli “Gökçen” ismin,
Yalnız bana aşikâr… Yağmur değmez, közlere.

Ağlayamam ardından, sevdim deyip gidenin,
Ağlatmayı başaran, yüreğimden sökülür…
Maskeler takınıp ta, bana roller dizenin,
Er geç birkaç gün sonra, yaprakları dökülür.

Yürek Yağmur tiryaki, her rüzgar, her bulut’a
Gidene güle güle, gelecekler hoş gelir…
Kapılamam delilik, birkaç süslü umut’a,
Ellibeş kat nasırım, her kahır a boş verir.

Oyununu hep bozar, nasırlanmış yüreğim,
Ben olmadan mutlu ol! Hep uzak kal dileğim.

Adanasız, 19.09.15 – 21.54 Y.Yağmur