57 Yaşım Şiiri - Ali Türer

Bir ışık büyütürüm elli yedi yıldır
Grev çadırlarında geçti gençliği
Dışarısı kar, buz, pusu
İçeride dostluk, umut
Halaya durmuş yürek

Generaller daha düdüğü çalmamıştı
Polisler Sait Reisi almamıştı
Gayrettepe konuklara açılmamış
Kimsesiz mezarlıkları
Metriste tabutluklar kurulmamıştı

Susurlukta kamyon otobüse çarpmamış
Kaybettiği çocuğunu aramak için
Cumartesi annesi sokağa çıkmamıştı
Işığın umut umut göz kırptığı yıllardı

Emniyetin beşinci katından
Feyzioğlu Bursa’da ne zaman atıldı
iki ekim seksen sabahı
Işık büyüdüğünü o an anladı
Tanıklık ettiğinden ilk o gün utandı

Bombalar kurşunlar, infazlar
Gazi, Sivas can pazarları
Faili meçhuller, domuz bağları
Yerde sırtüstü uzanmış Hırant
Sınırda bombayla parçalanmış kaçakçı
Kendisi için kurşun atanı da
Devlet bağrına basınca
Eşik aşıldı

Artık protesto sesleri yok
Roket atarlar konuşuyor sokakta
Kaçırılan TIR kuruyor barikatı
İş makineleri deneyimli hendek açmada kapamada
Damda keskin nişancı
Sokakta palet sesi

Işık idare lambası
Fersiz korkak işkilli
Aylardan Aralık

Ocak 2016