Ellerin diyorum,
düşüyorum iki yanına yaşamın.
Ellerin diyorum,
iki yanıma yaşam düşüyor.
Tarif mi,
imkansız lisanımda...
...ah bir de şu karanlık olmasa,
sanki olmazsa olmaz ya.
Ellerin diyorum,
şiirler sıralanıyor içimden içine.
Dudaklarınla birleşti mi zaman,
sonsuzlaşırım, ne varsa at içime.
Sanki derttir içime nükseden,
oysa senli bir özlemek bu ellerine...
...ellerine sevgilim senin,
odur karışan sesime.
Ellerin diyorum,
öylece çırpınıyor yetersizliğinde;
yaşamın ve mananın kelime denilen
o hengamenin tam ortasında.
Kayıt Tarihi : 6.1.2021 21:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Reşat Öztoprak](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/06/ellerin-diyorum-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!