Ellerimizin İçindeyiz Şiiri - Ahmet Tığlı

Önce gülüşlerin vardı
Sonra gözlerin,
Anaforunda sürüklendiğim.
Sen yalnızsın biliyorum
Sanmaki; ben çok kalabalığım
Karanlığa mahkumken gözlerim
Koşuyorum peşisıra aydınlığın
Kulaç atıyorum uçsuz bucaksız okyanuslara
Marsın gözlerinde yanıyorum
Sevgi limanına varırken...
Ellerimizin içinde yürümek varsa birlikte
Yürüyeceğiz en uzun parkurunda aşkın
Hazırım tüm sevgileri eksiltmeye
Sende biriktirebilmek için sevgileri.
Önce gülüşlerin vardı;
Kozmik nida gibi dönüşünü beklediğim
Sonra gökyüzü aydınlığından
Gönlüme düşen gözlerin.
Güneşin kaçamağı sanki yüzün
Kuşluk vakti aydınlığı yüreğin
Nisan yağmurları hüznün.
Mızrabı tutan parmakların
Koparmasın gönül tellerimi
Bozulur akordu sevgilerin
Güneşin karanlık yüzünde.
Yağmurlarını bekliyorum
Gönül ırmaklarımı coşturacak
Okyanuslar kadar açtım yüreğimi
Seni bekleyecek...

26.2.2012 (Sevgi Merdivenleri)