Birlikte ant içmiştik, ellerimiz ayrılmayacak diye.
Yıldızsız bir gecenin sabahında,
Sessizce çektin ellerini ellerimden.
Avuçlarım boş kaldı.
Ellerin, ellerimi bırakınca
El değmemiş dağlara döndüm.
Evimin duvarları üstüme gelir oldu.
Ağustos'ta kar yağıyor ellerini çektin çekeli.
Oysa güneşi avuçlar gibi avuçlardım ellerini,
Parmaklarımız birbirine tutunurdu,
Hayat bulurduk ellerimiz kenetlenince.
Kayıt Tarihi : 3.4.2005 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!