Ellerimde Yüzün Tükendi Şiiri - Ahmet Tığlı

Nasıl da sevdim seni! ..
Kocaman kentin caddelerini okşarken
Kanatları ipekten bir kelebek.
Yapraklar sararır yapraklar yeşerirken
Damar damar dolaşırsın ülkemde
Tenhalarına baykuşlar tünemez
Yollarını kesmez gölgeler
Özgürlüğünü yaşarsın...

Nasıl da ararım seni! ..
Bir rüzgârın zerrelerinde gizlenirsin
Yağmurların sağnak yağışlarında
Gecenin gizemli koynunda
Şehrin o karmaşık sesinde ve kokusunda
Tüm benliğimin tutuklandığı saatlerde
Yüreğimde yaşarsın...

Nasıl da isterim seni! ..
Kıraç toprağın özlemi gibi
Çağlayanların sesinde susmadan
Bülbül uzaktan sever gülü
Göğsünün ortasında kanarken.
Bakmayın gözlerin selâmına
Kalabalık gökyüzünde herşey yalnızdır
Mesafeler kapanmaz boşlukta
Seyyareler kendi yalnızlığında
Yüreklerin getirdiği kadar yakındır herşey
Orada yaşarsın...

Nasıl da özledim seni! ..
Ellerimde yüzün tükendi,gözümde gözün
Kokunu zaten rüzgârlar götürdü
Uzaklaştıkça yakınlaşmaktır özlem.
Ben seni hiç tutamadım ki;
Kuyruklu yıldız gibi değip geçtin
Yarım bıraktığın rüyalarımdan
Rüyalarım da ıssızlaştı sensiz
Nasıl yaşarsın...

Ahmet TIĞLI 30.11.2008 (Sevgi Merdivenleri)