sıcak düşler kurarken çocuklukta
kalabalıkta ellerimi tutanlar hayaldi sanki
kendi saçlarımı sevmeyi öğrendiğimden beri
ellerim hep yalnızdı aslında
tren sesleri ve yalnız adamlar olurdu rüyalarımda
kurgu dolu heycanlarımda
bir sevgiyi düşlerken
gerçekler umrumda bile olmazdı
o zaman anlamıştım ellerim hep yalnız olacaktı aslında
Kayıt Tarihi : 29.4.2007 12:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!