babil'in asma bahçelerinde
yankısız düş / ler kurardım
...rüzgârın ıslığıyla
sallanırdı darağacı...
parmaklarım
saç tellerinin arasında volta atardı
kırk dereden su getirirdim
bir kutu da saklardım çöp adamları
tenimde çığlık çığlığa kuş iniltileri
sana sus / ar / dım...
arzular iki kaşımın arasından vururdu
sen sol yanımdan teğet geçerdin
...
oysa
ekmeğimdeki küf kokusuydun
bahar aldı yeşilini
aşk(ım) taze kaldı, sen bayatladın
09 nisan 06
kabataş
Kayıt Tarihi : 13.4.2006 16:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'oysa
ekmeğimdeki küf kokusuydun
bahar aldı yeşilini
aşk(ım) taze kaldı, sen bayatladın '
Diyorsunuz ya ,
ben yine soracağım; birisi diğerinden önce mi tükeniyor?
bayatlayan aşk , ki öyle zamanlarda insanlar korkunç bir kaybetme telaşı içinde gerçekleri değil gerçek dışıları konuşurlar,görmezden gelirler...hayata teğet geçenler de aslında biz kadar gerçeklerdir...bir tek biz yaşama yakıştırmayız teğetleri ömürlerimize...uzun oldu..ne ise ...güzel kurgulanmış bir şiir elbette...üstad...
bayatlayan aşk , ki öyle zamanlarda insanlar korkunç bir kaybetme telaşı içinde gerçekleri değil gerçek dışıları konuşurlar,görmezden gelirler...hayata teğet geçenler de aslında biz kadar gerçeklerdir...bir tek biz yaşama yakıştırmayız teğetleri ömürlerimize...uzun oldu..ne ise ...güzel kurgulanmış bir şiir elbette...üstad...
Biz aşkı taze tutmayı beceririz de onlar bayatlamamayı beceremezler... Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (24)